Wat te doen tegen eenzaamheid

Ik was dertien toen mijn moeder halfzijdig verlamd raakte. Koken wilde ze blijven doen, dus tilden wij als kinderen de zware pannen van het vuur. Buiten liep ze stevig aan onze arm. Ik maakte me zorgen als ze alleen thuis was. Want als ze zou vallen, kon ze niet zonder hulp overeind komen. Veel later begreep ik dat wij in die tijd jonge mantelzorgers waren.

In ziekenhuizen werken geweldige dokters en verpleegkundigen, vakidioten (in de positieve zin) in het primaire proces, maar van veranderkunde hebben zij doorgaans weinig kaas gegeten. En ze besteden er bovendien nauwelijks tijd en aandacht aan. En dat blijken vaak twee grote struikelblokken om verbeteringen ook werkelijk te bestendigen.

Het recent verschenen rapport ‘Kiezen voor houdbare zorg. Mensen, middelen en maatschappelijk draagvlak’ van de WRR is zorgvuldig en gebalanceerd samengesteld. Het beantwoordt de vraag hoe we komen tot ‘houdbare zorg’ en waar de prioriteiten in de zorg liggen. In haar blog op Skipr gaat Vilans-voorzitter Mirella Minkman in op deze kwestie.

Vilans-bestuurder Erwin Bleumink at mee in een huisje van Zorgbalans en hoorde over ontwikkelingen in de thuiszorg. In zijn blog vertelt hij als betrekkelijke nieuwkomer in de langdurende zorg over deze praktijkervaring.

RVS-adviseur en historica Willemijn van der Zwaard verdedigde vorige week haar proefschrift ‘Omwille van fatsoen. De staat van menswaardige zorg'. Vilans-bestuurder Erwin Bleumink gaat in deze blog in op het gegeven dat zorgregels verstikkend kunnen werken.

Vilans-bestuurder Erwin Bleumink liep een ochtend mee in de thuiszorg van Buurtzorg Oosterbeek. In zijn blog vertelt hij als betrekkelijke nieuwkomer in de langdurende zorg over deze praktijkervaring.

Je ziet ze overal rondzweven: beleidsbellen. In beleidsstukken, missies, visies, en binnenkort ook vast in een Regeerakkoord. Beleidsmakers blazen veelkleurige bellen als ‘zelfredzaam’, ‘eigen regie’, ‘maatwerk’, ‘preventie,’ ‘persoonsgericht’, ‘domeinoverstijgend’, ‘zorg dichtbij’.

De nieuwe golf coronagevallen treft vooral jongeren, maar het virus begint langzaam maar zeker ook door te dringen in de verpleeghuizen. Ondanks de hoge vaccinatiegraad. Vilans-directeur Henk Nies over hoe dat kan en of de verpleeghuizen dan weer dicht moeten.

Diversiteit zorgt voor een verrijking van perspectief, een groter inspiratiepotentieel en maakt dat we ons bewuster worden van blinde vlekken. Als kennisorganisatie willen we dat onze kennis bruikbaar is in de praktijk. De praktijk van de langdurende zorg wordt steeds diverser, daar moeten we met onze kennis beter op aansluiten.

Schotten heb je nodig, alleen moet je er veel dynamischer mee omgaan. Lees de blog van Henk Nies en Ludo Glimmerveen.